-
1 befall
[bɪ'fɔːl] 1.( usato solo all'infinito e alla terza persona) verbo transitivo (pass. - fell; p.pass. - fallen)2.* * *[bi'fo:l]past tense - befell; verb(to happen to (a person or thing): A disaster has befallen her.) accadere* * *[bɪ'fɔːl] 1.( usato solo all'infinito e alla terza persona) verbo transitivo (pass. - fell; p.pass. - fallen)2.
Перевод: с английского на итальянский
с итальянского на английский- С итальянского на:
- Английский
- С английского на:
- Итальянский